Yıkılmış duvarlar üzerime ve en dibindeyim enkazın, konuşacak kadar mecalim kalmamış.
Ağlamaklıym tıkanmış nefesim en bildiğim şeylere bile yabancıyım habersiz!
Gittikçede yeniliyorum yalanlara, mutsuzluğuma, bir gülücük altında yatan binlerce tezata.
Herşeye kızgınım rüzgara, buluta, karanlığa, bitkin ruhuma, butun sevmelere...
Öylece kalkıp gitmek var içimde; bir seher yeline tutunup uzaklaşmak,
Oysa gidemem ki kendimden uzaklaşamam ne ruhumdan ne tenimden
Hemde almadan yanıma kalp kırıklarımı...Gidemem
Gidemem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder